Specjaliści do których należy się udać w sytuacji kryzysu psychicznego to psycholog, psychiatra, terapeuta. Typowe rekomendowane formy pomocy to farmakoterapia, psychoterapia, wsparcie psychologiczne. Natomiast poza profesjonalnym wsparciem, dobrze byłoby także korzystać ze wsparcia osób, które są obok nas: rodziny, przyjaciół, kolegów, koleżanek. Życzliwe, wspierające otoczenie społeczne ma duże znaczenie w sytuacji problemów ze zdrowiem psychicznym. Większość z nas przeszła w swoim życiu chociaż raz zajęcia z pierwszej pomocy przedmedycznej, wiemy jak opatrzyć ranę, co to jest pozycja boczna ustalona, gdzie zadzwonić aby uzyskać pomoc w razie złego stanu fizycznego. Jeśli chodzi o wsparcie emocjonalne to niestety nie jesteśmy już tak wyedukowani i świadomi. Mimo chęci wzajemnego wsparcia może brakować odpowiednich umiejętności i wiedzy – oczywiście jeśli chcemy kogoś wesprzeć, to pomocna może być także intuicja, szczególnie jeśli jest to ktoś kogo znamy
W Pierwszej Pomocy Emocjonalnej (PPE) ważne jest to, że osoba wspierająca nie musi być profesjonalistą. Może to być kolega, koleżanka, nauczycielka, rodzic, znajomy z pracy. Autorki poradnik o PPE1 opisują tę metodę w kontekście wsparcia młodych osób, ale zasady PPE można wykorzystywać również w stosunku do osób dorosłych. Pierwsza Pomoc Emocjonalna obejmuje działania: 4 x Z czyli ZAUWAŻ, ZAPYTAJ, ZAAKCEPTUJ I ZAREAGUJ.
Zauważ – kluczowe jest zauważenie zmian w zachowaniu, w funkcjonowaniu (właśnie nagłe zmiany mogą być symptomem kryzysu psychicznego) i powiedzenie o tym np. „Widzę, że ostatnio zachowujesz się inaczej, Jesteś smutna, zrezygnowałaś ze spotkań z koleżankami.”
Zapytaj – powiedz o swoich odczuciach i zadaj pytania. „Jestem zaniepokojona tym, że jesteś smutna dłuższy czas. Czy w Twoim życiu dzieje się coś trudnego? Czy rozmawiałaś z kimś o tym?”
Zaakceptuj – nie oceniamy wypowiedzi, emocji i zachowania osoby, z którą rozmawiamy. „Rozumiem, że trudności, o których mówisz powodują smutek. Słyszę, że czujesz się bezradny – to normalne uczucie, kiedy trudno nam poradzić sobie z problemem”.
Zareaguj – wysłuchaj i wesprzyj w szukaniu dalszej pomocy i rozwiązań. „Czy masz jakieś wsparcie ze strony bliskich? Czy myślałeś o skorzystaniu ze wsparcia psychologa/terapeuty? Czy jest coś co w przeszłości pomagało Ci radzić sobie z problemami? Czy mogę przedstawić Ci swoje pomysły na to co można zrobić w takiej sytuacji?”
Czwarty punkt jest niezwykle ważny. Jeśli nie jesteśmy psychologami, terapeutami wcale nie musimy wiedzieć co robić w sytuacji kryzysu psychicznego. W ramach punktu czwartego możemy natomiast wspólnie poszukać rozwiązań. Możemy zaproponować wizytę u specjalisty, znaleźć adresy najbliższych placówek, wspólnie zadzwonić aby umówić osobę na konsultację – możemy zrobić wiele. Jako nieprofesjonalni pomagacze nie powinniśmy też brać całej odpowiedzialności pomocy osobie w kryzysie, na siebie. Warto więc poszukiwać profesjonalnego wsparcia w otoczeniu.
Wyszukiwarka miejsc pomocowych dostępna jest na naszej stronie internetowej: Znajdź placówkę – Centrum Wsparcia
